Alles wat je moet weten over een open MRI-scan

Het is niet altijd mogelijk om aan de buitenkant van ons lichaam te zien, wat er aan de binnenkant gaande is. Een MRI- of MR-onderzoek is een belangrijk onderzoek voor vele diagnoses. Onder andere een herseninfarct, hernia of meniscusscheur kunnen door middel van zo’n scan snel en beter gezien worden.

In dit artikel leggen we uit wat een MRI-scan precies is, wat het verschil is tussen een open en gesloten MRI-scanner en voor wie de open MRI-scan vooral soelaas biedt.

Wat is een MRI-scan?

De afkorting MRI staat voor Magnetic Resonance Imaging, MR voor magnetische resonantie. Het is een scantechniek waarbij men gebruikt maakt van een magneetveld en korte radiogolven om weefsel te onderzoeken. De signalen worden opgevangen door een antenne en vervolgens verwerkt tot een beeld dat op de computer kan worden bekeken.

Hoe gaat een MRI-scan concreet in zijn werk?

De patiënt neemt plaats op een onderzoekstafel die zich situeert in een zaal met een sterk magneetveld. Er wordt vervolgens een spoel met een antenne bevestigd op het lichaamsdeel of orgaan dat onderzocht zal worden. Een MRI-scan kan een beeld geven over de toestand van de volgende lichaamsonderdelen:

• Hersenen of de hersenfunctie
• Ruggenmerg
• Zenuwen
• Spieren
• Bloedvaten
• Buikorganen
• Gewrichtsbanden of pezen
• Gewrichten en kraakbeen

Bij een gesloten MRI-scan wordt de tafel tijdens het onderzoek in een tunnelvormig apparaat geschoven. Door middel van een grote, sterke magneet in combinatie met radiogolven worden er signalen in het lichaam opgewekt. De signalen die het lichaam via de antenne terugstuurt, worden omgezet in medische beelden. Er wordt dus geen gebruik gemaakt van schadelijke röntgenstraling. Een MRI-onderzoek is pijnloos. Men kan wel warmte en trillingen ervaren, maar meer is het in feite niet.

Het is belangrijk dat men tijdens de scan, die tussen de 10 en 45 minuten kan duren, niet beweegt. Doet men dat wel, dan loopt men het risico de beeldkwaliteit negatief te beïnvloeden.

Meteen na het onderzoek bekijkt de radioloog de series beelden die gemaakt werden. Dat zijn in feite sneden in alle mogelijke richtingen van het lichaamsdeel of het orgaan in kwestie. Met deze techniek lijkt het alsof er plakjes van het lichaam of van het orgaan gesneden zijn.

Merk op dat een MRI-toestel lawaaierig is. Dat kan een afschrikwekkend effect hebben, maar is perfect normaal. Wie zich wil voorbereiden op het geluid kan het hier beluisteren. De patiënt krijgt ook oordopjes of een hoofdtelefoon ter bescherming.

Tijdens de MRI-scan wordt men continu geobserveerd door medewerkers. De patiënt ziet hen niet maar weet dat zij hem wel zien. Men krijgt ook een belletje in de hand dat kan worden gebruikt in geval van nood. Het is dus volstrekt ongevaarlijk.

Waarin verschilt een open MRI-scan van een gesloten MRI-scan?

• Zoals gezegd wordt de onderzoektafel bij een gesloten MRI-scan in een tunnelvormig apparaat geschoven. Enkel de voor- en achterkant van het toestel zijn open. Bij een open MRI-scan ligt men tussen twee grote, horizontale schijven. Er is dus niet langer sprake van een tunnel waardoor de patiënt zich minder opgesloten voelt en het contact met de omgeving bewaart.
• De open MRI-scanner laat de patiënt toe om te alle tijde visueel de onderzoeksruimte met de MRI scanner te blijven zien of bv de begeleider die naast hem plaats neemt. De aftsand tussen de twee horizontale schijven bedraag 51 cm.
• Een open MRI-scanner maakt het mogelijk voor de patiënt om iemand naast zich te hebben die zijn hand vasthoudt of met hem praat. Dat is fijn voor de patiënt die zich langere tijd onder de scanner bevindt. Voor velen geeft dat een rustgevend en veilig gevoel.
• Vele onderzoeken kunnen doorgaan in zijlig of half liggende houding in plaats van de klassieke liggende houding in een gesloten systeem.

Waarom kiezen voor open MRI?

Hoewel een MRI-scan in een gesloten MRI volstrekt ongevaarlijk en pijnloos is, is het als beeldvormingstechniek toch niet voor iedereen geschikt. Voor een aantal specifieke doelgroepen kan een open MRI in dat geval een oplossing bieden.

Claustrofobie

Claustrofobie is de angst voor afgesloten ruimten. Het is een angststoornis waar velen onder ons mee te kampen hebben en moeilijk te combineren valt met een gesloten MRI-scan. Meestal wordt er bij ernstige claustrofobie beroep gedaan op een rustgevend medicijn waardoor de patiënt nadien niet mag autorijden. Geen ideale situatie dus.

Een open MRI-scanner staat niet langer gelijk aan een kamervullend lawaaierig apparaat met een tunneltje waar ze je ternauwernood inschuiven. De patiënt ligt in een open scanveld en bewaart het overzicht over zijn omgeving. Hij ervaart dat overzicht als een rustgevende factor waardoor hij er nu ook in slaagt om stil te blijven liggen.

Een MRI-onderzoek wordt zo niet langer afgebroken omdat iemand met claustrofobie bang is.

Bovendien blijven de claustrofobe patiënten beter stil liggen waardoor goede kwalitatiefvolle onderzoeken worden bekomen zonder verstoring door beweging.

Obesitas

De tunnel waarin patiënten tijdens een MRI-onderzoek met een gesloten MRI-scanner geschoven worden, heeft een zekere diameter. Hierdoor is een gesloten MRI-scanner niet altijd geschikt voor zwaarlijvige patiënten, patiënten met veel spiermassa (bijvoorbeeld topsporters)...

Een open MRI-scanner heeft een grotere diameter. Hierdoor ontstaat er meer ruimte in het toestel waardoor de open MRI ook het nodige comfort biedt bij zwaarlijvigheid, veel spiermassa...

Gehandicapten

Ten slotte kunnen in een open MRI-toestel ook MRI onderzoeken van mensen met bewegingsproblemen die niet volledig plat kunnen liggen bekeken worden. Denk aan gehandicapten of geriatriepatiënten.

Kleine kinderen

Ook kleine kinderen kunnen voortaan een MRI-onderzoek, in het bijzijn van een ouder, ondergaan. De ouder kan naast het kind plaatsnemen als het moet op het MRI toestel. Dat zorgt ervoor dat zij een MRI-scan niet langer gaan zien als een ervaring waar ze tegenop kijken.